ADARBAKARRA (06:39)
Arima erratu guztiek osatuko dute biharko kontzejua
gorputzak komunalak izango dira
nabarmenkerian sinistuko duzue
eta diot:
Adarbakarrak existitzen gara
har ezazue eta jan guztiok honetatik
ni naiz lur nabarra
ama-luma
larreak bizkar
tontorrak konkor
errepideak zain eta
errekastoak izerdi jario
buztana aingeru
hutsunea bihotz
zuloa altzo
basoak soineko
jendeak parasito
prriiiiiii-iiiii! (artzainaren deia)
Toz-toz-toz-toz
artaldean egiten dut lo
tontorrean
etxeko zapatilak jantzi eta goi larreetatik jaitsiko naiz
jar itzazue gerri bueltak
ni erdian belaunikatzeko,
zauriak miazkatuko dizkizuet
bihurtu nazazue mito
atera desertu berde honen ahanzturatik
je suis Mari
denok gara pixka bat Mari
jarrizkidazue kateak, nik jarriko dut alaitasuna
Botadazue errukia,
emadazue errua,
beti atzealdetik,
irekidazue gasoduktoa gibelean
autobia homoplatoan
abiadura guztien tren tunelak belaunetan
urbanizazio zuriak behatz tarteetan
hutsunez sortua nago
zuloak leizeak hobiak gordelekuak
gure dekadentziaren onenean gaude2
In exelcis
dena doa lurpera, urak bezala,
kantu karstikoa,
historia zulatua
kalte berdea naiz
esnatze basa,
ardi larruz estalitako adarbakarra
begira, begira nola nabilen
noan hegan
banoa hegan
ostadarra gurutzatzera
2 Berri Txarrak taldearen Gure dekadentziaren onenean (“Payola”, 2009) abestitik hartutako esaldia.
[ebook-a jaitsi]